พ่อ...

           ชีวิตของคนๆนึง จะหาใครซักคนที่ให้เราได้แทบจะทุกอย่าง 
           ให้เราได้ในทุกสิ่งที่เราร้องขอ แม้ว่าเค้าจะไม่มี ก็พยายามหามาให้เรา

คนที่ด่าว่าเราทุกครั้งที่เราทำผิด ...

คนที่คอยสั่งสอนเรา คนที่คอยหาสิ่งที่ดีสำหรับเราเสมอ...

คนที่ไม่ว่าจะทะเลาะกันกี่ครั้ง เขาก็หายโกรธเราในเวลาไม่นาน ...

คนที่ไม่ว่าเราจะออกไปไหน เขาก็มักจะถามทุกครั้งว่า "ไปไหน" "กลับเมือ่ไหร่"

...

คนที่เราทำหน้ารำคาญบ่อยที่สุด รำคาญในความเป็นห่วงที่เขามอบให้...

คนที่เราคิดถึงแทบจะเป็นคนสุดท้ายเวลาเศร้า แต่เขาก็เป็นคนที่ปลอบเราได้ดีที่สุด…

คนที่ถามเราทุกครั้งที่กลับบ้านว่า “กินอะไรมารึยัง” …

คนคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือคนที่ได้ชื่อว่าพ่อ คนที่ถ้าหากเราไม่มีเขา

      เราก็คงไม่ได้เกิดมา คนที่บางทีเราก็ลืมไป ว่ามีเขาอยู่ข้างๆ

 ลืมจนหันไปมองหาความรักรอบตัวมากเกินไป

รัก… ที่ไม่ต้องการอะไรตอบแทน รัก… ที่มีให้ไม่สิ้นสุด รัก… ที่มากกว่าคำว่ารัก

รัก รัก รัก หนูรักพ่อนะ